การพัฒนาและสถานการณ์ปัจจุบันของสเตอริโอหลายช่องสัญญาณในโรงภาพยนตร์

การสร้างเสียงจากโรงละครได้กลายเป็นสาขาสำคัญของการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะภาพยนตร์ตั้งแต่การปรากฏตัวของภาพยนตร์เสียง เมื่อผู้คนบันทึกโลกแห่งความเป็นจริงหรือการสร้างสรรค์ทางศิลปะ พวกเขาจะต้องคืนค่าเอฟเฟกต์เสียงในสถานที่จริงและเอฟเฟกต์เสียงสิ่งแวดล้อมที่ช่วยเสริมภาพให้มีความสมจริงมากขึ้น ดังนั้น ผู้สร้างการบันทึกภาพยนตร์และเอฟเฟกต์เสียงจึงพยายามใช้เทคโนโลยีหลายช่องทางในภาพยนตร์ รวมถึงการบันทึกเสียงและการฟื้นฟู

ในยุคภาพยนตร์ การบันทึกเสียงมักมีข้อจำกัดอยู่ 2 ประการ ด้านแรกคือการตอบสนองความถี่ และอีกด้านคือจำนวนช่องสัญญาณ

ในยุคของเสียงอะนาล็อก Dolby Laboratories ได้แก้ปัญหาการสร้างเสียงหลายช่องสัญญาณ 4-2-4 นั่นคือเสียงซ้าย กลาง ขวา และเสียงเซอร์ราวด์ถูกเข้ารหัสเป็น 2 ช่องสัญญาณและบันทึกลงในช่องแสงของภาพยนตร์ . การถอดรหัสจะถูกกู้คืนเป็น 4 ช่องสัญญาณของเสียงด้านซ้าย กลาง ขวา และเสียงเซอร์ราวด์ และหลังการปรับปรุง ข้อมูลเสียงเบสของช่องหลักจะถูกแยกออกมาเป็นช่องเสียงเบสย่อย

การพัฒนาและสถานการณ์ปัจจุบันของสเตอริโอหลายช่องสัญญาณในโรงภาพยนตร์

ในช่วงทศวรรษ 1980 Dolby Laboratories ได้ปรับปรุงวิธีการเข้ารหัสเพิ่มเติม ตระหนักถึงการแยกช่องสัญญาณซ้ายและขวาของเสียงเซอร์ราวด์ และตระหนักถึงการสร้างเสียง 5.1 แชนเนลของโรงละคร เอฟเฟ็กต์เสียงเซอร์ราวด์เริ่มเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการสร้างบรรยากาศของภาพยนตร์ .

ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 ด้วยการพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัล เทคโนโลยีการเข้ารหัสและถอดรหัสดิจิทัลของเสียงภาพยนตร์เริ่มเติบโต และการสร้างเสียงหลายช่องสัญญาณดิจิทัลก็เกิดขึ้นจริง ในช่วงเวลานี้ บริษัท Dolby, บริษัท DTS, บริษัท SONY ฯลฯ ต่างได้เปิดตัวโซลูชั่นดิจิทัลหลายช่องสัญญาณสำหรับภาพยนตร์ของตนเอง ได้แก่ Dolby's SR? D, DTS ของบริษัท DTS และ SDDS ของ SONY ในเวลานั้น มีการปรับเปลี่ยนการสร้างเสียงสเตอริโอแบบดิจิทัลเพิ่มมากขึ้นในประเทศของเรา โรงภาพยนตร์ส่วนใหญ่ติดตั้งระบบสเตอริโอดิจิตอล Dolby บางโรงมีระบบคู่ DOLBY และ DTS และบางโรงติดตั้งระบบสเตอริโอดิจิตอล SONY SDDS 7.1

มนุษย์จะไม่พอใจกับความก้าวหน้าที่ได้ทำไป ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ด้วยการปรับปรุงคุณภาพของระบบการสร้างเสียงและการเกิดขึ้นของภาพ 3 มิติอย่างต่อเนื่อง เทคโนโลยีเสียงเซอร์ราวด์ก่อนหน้านี้จึงเป็นเพียงเทคโนโลยีเสียงเซอร์ราวด์แบบหลายช่องสัญญาณแบบแบน ซึ่งสามารถฟื้นฟูเสียงเซอร์ราวด์ในแนวนอนได้ ที่มากที่สุด. ไม่สามารถเรียกว่าเสียงรอบทิศทางสเตอริโอ (เสียงรอบทิศทาง 3D) ผู้คนคาดหวังให้โรงภาพยนตร์ตระหนักถึงการกระจายเสียงรอบทิศทางของสนามเสียงไม่เพียงแต่ในแนวนอนเท่านั้น แต่ยังในแนวตั้งด้วย และจัดตำแหน่งภาพเสียงได้อย่างแม่นยำ

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา บริษัทเทคโนโลยีด้านเสียงจำนวนมากทั้งในและต่างประเทศกำลังสำรวจพื้นที่นี้ แม้ว่ารูปแบบจะแตกต่างกัน แต่ก็มีสองสิ่งที่เหมือนกัน: หนึ่งคือพยายามใช้ช่องสัญญาณมากขึ้นและลำโพงมากขึ้นเพื่อให้ได้เสียงเซอร์ราวด์ที่แท้จริง อีกประการหนึ่งคือการพยายามปฏิบัติตามข้อกำหนดมาตรฐาน DCI และตระหนักถึงการเข้ารหัสและการถอดรหัสข้อมูลช่องสัญญาณที่หลากหลายซึ่งเข้ากันได้กับข้อกำหนดทางเทคนิคในปัจจุบันของบรรจุภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์ของภาพยนตร์ดิจิทัลในระดับสูงสุด

ในบรรดาเทคโนโลยีเสียงเซอร์ราวด์หลายช่องสัญญาณ Dolby Atmos (Atoms), Auro11 ) เทคโนโลยีละทิ้งแนวคิดเรื่องหลายช่องสัญญาณ และใช้ช่องเสียงมากถึง 64 ช่องเพื่อค้นหาข้อมูลเสียงอย่างแม่นยำ เทคโนโลยีอื่นๆ ส่วนใหญ่ยังคงใช้แนวคิดของช่องสัญญาณเพื่อให้ได้เสียงเซอร์ราวด์แบบหลายระนาบ

คุณสมบัติทั่วไปของเทคโนโลยีเสียงเซอร์ราวด์หลายระนาบเหล่านี้คือสามารถใช้งานได้ใน 16 ช่องสัญญาณ โดยไม่ต้องเปลี่ยนแปลงข้อกำหนดทางเทคนิค DCI ที่มีอยู่ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเพิ่มลำโพงติดเพดาน ซึ่งสามารถคืนเอฟเฟกต์เสียงให้ใกล้เคียงกับความเป็นจริงมากขึ้น เพื่อสร้างเอฟเฟกต์เสียง 3 มิติ

ในความคิดของฉัน Dolby ในฐานะผู้นำด้านเทคโนโลยีการสร้างเสียงภาพยนตร์ เทคโนโลยีเสียงแบบพาโนรามาได้ล้มล้างแนวคิดเรื่องเสียงเซอร์ราวด์แบบหลายช่องสัญญาณ ด้วยแนวคิดเรื่องเลเยอร์เสียงและองค์ประกอบเสียง มันได้หลุดพ้นจากพันธนาการของข้อมูลช่องสัญญาณอย่างมาก การปรับให้เรียบ การเคลื่อนไหวที่เป็นธรรมชาติ และการวางตำแหน่งภาพเสียงที่แม่นยำ นำมาซึ่งพื้นที่ที่ไม่เคยมีมาก่อนและความสะดวกสบายในการสร้างเอฟเฟกต์เสียง เป็นทิศทางการพัฒนาเทคโนโลยีเสียงเซอร์ราวด์สเตอริโอแบบหลายระนาบในอนาคต และเป็นเทคโนโลยีล้ำสมัยสำหรับการสร้างเสียงในโรงภาพยนตร์ที่สมควรได้รับความสนใจ