จุดสนใจในการออกแบบสนามเสียงของห้องเต้นรำ

สนามเสียงของห้องเต้นรำแตกต่างจากโรงละครและห้องโถงทั่วไปในสามจุดต่อไปนี้ ประการแรก มีพื้นที่ฟลอร์เต้นรำพื้นผิวเรียบขนาดใหญ่ซึ่งเป็นพื้นผิวสะท้อนเสียงที่แข็งแกร่ง ประการที่สอง มีขาตั้งไฟบนเพดานเหนือฟลอร์เต้นรำ โดยมีอุปกรณ์ทางเทคนิคจำนวนมากติดตั้งไฟศิลปะ อุปกรณ์ไฟแสดง อุปกรณ์เสียงและวิดีโอ ฯลฯ ในห้องเต้นรำ ดังนั้นฟลอร์เต้นรำจึงเป็นศูนย์รวมภาพและเสียงซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของห้องเต้นรำ ประการที่สามคือฟลอร์เต้นรำและเวทีอยู่ในพื้นที่เดียวกัน และพื้นที่ที่เกิดขึ้น (สนามเสียง) แสดงถึงลักษณะคุณภาพเสียงของห้องเต้นรำ: ระดับเสียงมีขนาดใหญ่ และระดับเสียงควรเป็น 95dB และมี อัตรากำไรขั้นต้น 6~10dB ระดับความดันเสียงในการเล่นเพลงดิสโก้ควรอยู่ที่ 110dB และมีระยะขอบอยู่ที่ 10dB ทำให้เกิดเสียงหอน ดังนั้นสภาพสนามเสียงของห้องเต้นรำจึงซับซ้อนมากและการออกแบบเสียงบางครั้งก็ยากกว่าของโรงละครด้วย

แต่มันไม่ดึงดูดความสนใจมากพอ และแม้แต่ผู้ออกแบบระบบเสริมเสียงก็ยังไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร อัตราส่วนความสูง ความกว้าง และความยาวของห้องเป็นเงื่อนไขที่ส่งผลโดยตรงต่อคุณภาพของสนามเสียง เมื่ออัตราส่วนเหมาะสม ความถี่เรโซแนนซ์ของห้องจะกระจายเท่าๆ กัน อัตราส่วนของ "อะคูสติก" มักจะอนุมานได้ว่าเป็น "กฎทอง" ซึ่งก็คือ 0.618:1:1.618 ดังที่เราทุกคนทราบดีว่า "กฎทอง" ยังเป็นหนึ่งในสัดส่วนของความสวยงามของหอประชุม และยังเป็นความหมายทางวิทยาศาสตร์ของ "ลัทธิมอร์ฟิซึ่ม" ในแง่ของสถาปัตยกรรมและศิลปะด้วย หมายความว่าวัตถุบางชิ้นดูแตกต่างจากภายนอกมาก แต่โครงสร้างภายในหรือรูปแบบการเชื่อมต่อระหว่างสิ่งที่เป็นส่วนประกอบจะเหมือนกัน และสามารถแปลงเป็นกันและกันได้โดยการแปลงบางอย่าง และ 0.618 ("กฎทอง") คือมูลค่าของการเปลี่ยนแปลง หัวใจสำคัญของอัตราส่วนคือความสูง ความสูงของห้องเต้นรำควรมากกว่า 5 เมตร หากสั้นจะขาดการสะท้อนความถี่ต่ำในห้องซึ่งจะส่งผลต่อคุณภาพเสียงในห้องโถง

นอกจากนี้ โครงนั่งร้านที่ด้านบนของฟลอร์เต้นรำยังเป็นสถานที่สำหรับติดตั้งไฟเอฟเฟกต์และไฟแสดง ตลอดจนกลุ่มลำโพงและอุปกรณ์วิดีโอสำหรับนักเต้นที่ร่วมแสดง ดังนั้นตะแกรงจึงมีความสูงในระดับหนึ่ง มุมการฉายรังสีถูกนำมาใช้เพื่อให้ได้เอฟเฟกต์ทางศิลปะด้านแสงที่ดีและครอบคลุมเสียงที่เหมาะสม เนื่องจากการสะท้อนที่ชัดเจนของพื้นผิวฟลอร์เต้นรำมีผลกระทบอย่างมากต่อคุณภาพเสียงในห้องโถง จึงต้องจัดวางวัสดุดูดซับเสียงที่มีความหนาเพียงพอไว้บนตะแกรงด้านบนที่ด้านบนของตะแกรง ดังนั้นความสูงของห้องโถงและ สัดส่วนเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดคุณภาพเสียงและแสงสว่างของห้องโถง

หากพื้นที่ในห้องโถงมีจำกัดและไม่สามารถบรรลุอัตราส่วนนี้ได้ อย่างน้อยพื้นที่ที่ล้อมรอบด้วยฟลอร์เต้นรำและเวทีจะต้องเป็นไปตามอัตราส่วนนี้ ควรหลีกเลี่ยงพื้นผิวส่วนโค้งและพื้นผิวที่ขนานกัน 2 แผ่น เพราะจะทำให้เกิดข้อบกพร่องด้านคุณภาพเสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพื้นผิวตกแต่งด้วยกระจกหรือวัสดุแข็ง จะเป็นอันตรายมากกว่า หากจำเป็นต้องใช้ตามรูปร่างที่ต้องการ ควรใช้พื้นผิวนี้ อะคูสติกทรีทเมนต์